Obecnie blachy nierdzewne cieszą się bardzo dużym zainteresowaniem. Swoją popularność zawdzięczają odporności na oddziaływanie kwaśnych substancji oraz korozję, a także wysoką temperaturę. Początki stali nierdzewnej – surowca do produkcji blach nierdzewnych – sięgają drugiej połowy XIX wieku. Wówczas francuscy metalurdzy wykorzystali mieszankę żelaza i chromu do stworzenia materiału o podwyższonej odporności na oddziaływanie kwaśnych substancji. Na tym jednak sprawa się nie skończyła. W drugiej dekadzie XX wieku Niemcy i Anglicy odkryli różne wersje stopów odpornych na korozję. I tak narodziła się stal nierdzewna. Nazwa ta została po raz pierwszy użyta w 1913 roku.
Stal nierdzewna może być poddawana licznym procesom obróbczym. Wymienić można m.in.: malowanie proszkowe, skrawanie, tłoczenie, frezowanie CNC, spawanie, nawiercanie i gwintowanie. Blachy ze stali nierdzewnej mogą być cięte, gięte i wiercone. W zależności od pożądanego efektu wizualnego stal może być polerowana, śrutowana, szlifowana wibracyjnie, szlifowana oraz trawiona. Producenci blach nierdzewnych oraz wyrobów gotowych ze stali oferują możliwość nałożenia dodatkowych powłok wpływających korzystnie na uzyskiwany efekt wizualny i właściwości metalu. To powłoki PVD, powłoki nanoINOX, powlekanie kolorami.
Stal nierdzewna jest materiałem oferującym bardzo szerokie możliwości obróbki. Należy przy tym pamiętać, że każda z czynności obróbczych ma swoją charakterystykę, której należy przestrzegać. W przeciwnym razie uzyskany efekt może się okazać niezadowalający.
Ważnym czynnikiem decydującym o jakości uzyskanego w trakcie obróbki efektu jest rodzaj wybranej stali. To samo dotyczy blach nierdzewnych, które wykonuje się z różnych gatunków stali nierdzewnej, tym samym umożliwiając ich zastosowanie w rozmaitych aplikacjach.
Wyróżniamy cztery podstawowe gatunki stali nierdzewnej:
Stale austenityczne charakteryzują się wysokim stopniem umocnienia przez gniot. Po odkształceniu plastycznym na zimno mają wysoką wytrzymałość, co przekłada się na szybkie zużycie narzędzia skrawającego.
Stale nierdzewne o strukturze ferrytycznej charakteryzują się wyższą przewodnością cieplną i niższym umocnieniem zgniotowym. Stale tego typu są bardziej podatne na obróbkę skrawaniem, przy czym istnieje wysokie ryzyko tworzenia się długich wiórów i szczepienia ich z narzędziem skrawającym.
Stale utwardzane wydzielinowo osiągają wysoką odporność na rozciąganie. Ich podatność na skrawanie jest zbliżona do stali austenitycznych. Zaletą jest natomiast możliwość obróbki metodą skrawania jeszcze w stanie wyżarzonym.
Stale nierdzewne ferrytyczno-austenityczne typu duplex charakteryzują się najwyższą z wszystkich wskazanych gatunków odpornością. Są również podatne na kształtowanie, co zwiększa ich zastosowanie w szeregu aplikacji wymagających zaawansowanej obróbki metalu.
Warunkiem prawidłowej pracy z blachą nierdzewną jest oczywiście wybór odpowiedniego narzędzia.
